4.0 wat is het nu echt?

Natuurlijk volg ik de vakmedia een beetje. Sterker nog, ik draag er ook aan bij. Als producent bedoel ik. Maar op gezette tijden afstand nemen van die rijstebrij is ook niet verkeerd. Ook Digital Factory man Anton Hubert van Siemens lijkt dit zo nu en dan te doen, met een redelijk ontnuchterend resultaat.

Neem eens al die stukken over het begrip Industrie 4.0, IIoT of Smart Industry. Naast de Babylonische stortvloed van verschillende definities is duidelijk dat de aanbieders van automatiseringsoplossingen commerciële kansen ruiken. En in zekere zin geldt hetzelfde voor de vakmedia die blij zijn met een nieuw thema om over te publiceren. In een krimpende markt ben je natuurlijk altijd op zoek nieuwe kansen nietwaar?  Daar is op zich niets mis mee. Maar minstens zo belangrijk blijft het je hoofd koel te houden en kritisch te blijven nadenken. Inspirerend in dit verband was een verhaal dat ik onlangs mocht aanhoren in Erlangen, een van de belangrijkste vestingplaatsen van de firma Siemens. De baas van de divisie Digital Factory, Anton Huber, een man met een zeer respectabele staat van dienst, zorgde met een paar relativerende opmerkingen dat het verzamelde journaille weer met beide voeten op de grond werd gezet. Voor zover dat nodig is natuurlijk. Journalisten vinden zichzelf namelijk altijd héél kritisch. Maar los daarvan was het toch wel verfrissend en tegelijk ontwapenend dat een baas van zo’n groot bedrijf dat echt veel belang hecht aan die hele trend, eens even zijn eigen geluid laat horen. Gegrinnik hoorde ik vanaf de Nederlandse bank toen Huber opmerkte dat de Amerikaanse variant van Internet of Things vooral een initiatief van de Amerikaanse IT-sector was. Een bedrijfstak die, Amerikanen eigen, vooral uit was op gewin op korte termijn. Bijvoorbeeld een effectievere marketing dankzij big data. Daartegenover stelde Huber de Duitse variant van het inmiddels befaamde Industrie 4.0. Als tekortkoming daarvan noemde Huber de hoge abstractiegraad van het begrip Industrie 4.0. Ach ja, dacht ik ‘da haben wir wieder die deutschen Philosophen!’.  En de namen van Kant, Leibniz en Hegel schoten me weer te binnen. Prachtig die abstracties, merkte Huber op, maar je zal zien dat het straks uiteindelijk maar om een paar praktische dingen gaat. Welke dan? In de allereerste plaats cybersecurity, ofwel beveiliging van industriële netwerken tegen hacken. Een gigantisch probleem, waarvan Huber zelf aangaf dat Siemens dat nooit in zijn eentje zal kunnen oplossen. En als tweede noemde Huber 3D printing; voorlopig de meeste succesvolle vorm van digitalisering van productie.  Kijk deze pragmatisch kijk op de zaak maakt me weer een beetje blij. En dan nu eens zien wat er aan concreets uit de keuken van de Nederlandse Fieldlabs komt.