TU Delft gooit een hengeltje uit

02/03/2016

Door Ad Spijkers

Nederlandse en Amerikaanse onderzoekers hebben waadpakken uitgerust met temperatuursensoren waardoor vliegvissers de beste vislocaties kunnen te vinden. Tegelijkertijd verzamelen ze gegevens waarmee wetenschappers waterstromen kunnen bestuderen.


     

"Als wetenschappers hopen we dat deze gegevens ons helpen beter te begrijpen waar het grondwater in beken komt en waar water in het grondwater verdwijnt", aldus Rolf Hut, hydroloog aan de TU Delft. "Daarnaast zouden vliegvissers ervan kunnen profiteren als ze de lokale temperatuur van een beek weten om de optimale vislocaties te vinden."

Het idee, ontstaan tijdens een gesprek tussen Hut en Scott Tyler van de University of Nevada, is eenvoudig: voorzie waadpakken van goedkope sensoren die de temperatuur van het water meten en stuur de waarden via Bluetooth naar de smartphone met GPS van de drager. Sportvissers kunnen de gegevens meteen te gebruiken en op zoek gaan naar locaties waar waarschijnlijk meer vis zit. Tegelijkertijd kan de telefoon GPS-locatie en temperatuurinformatie naar een centrale database sturen en beschikbaar maken voor hydrologen.

"De VS telt naar schatting 27 miljoen recreatieve hengelaars die regelmatig vissen in beken en zoetwatermeren," zegt Tim van Emmerik, eveneens hydroloog in Delft. "Stel je voor dat deze vissers allemaal zijn uitgerust met waadpakken met temperatuursensoren. Dit zou een constante aanvoer van nieuwe nauwkeurige gegevens opleveren. Deze kunnen worden gebruikt om de kwaliteit en kwantiteit van water, 'hotspots' voor hengelaars en de algemene toestand van het ecosysteem te schatten."

Waadpak met sensoren

Omdat interacties tussen grond- en oppervlaktewater complex zijn en sterk verschillen tussen verschillende waterstromen, hebben onderzoekers sensoren voor hydrologische gegevens op verschillende punten langs verschillende beken nodig om ze beter te bestuderen. Een goed begrip van de waterdynamica helpt hen een beleid te adviseren dat zorgt voor een beter evenwicht in het meervoudig gebruik van oppervlaktewater: als natuurlijke habitat voor planten en dieren en voordrinkwater en recreatieplaats.

Hut heeft in het veld (foto: Tim van Emmerik) en in het laboratorium aangetoond dat het prototype geschikt is voor het meten van het type temperatuurveranderingen waarin de onderzoekers zijn geïnteresseerd. De volgende stap is om samen met fabrikanten te bepalen hoe de sensoren het best in de waadpakken zijn te integreren. Het team wil ook sportvissers, natuuractivisten en studenten bereiken om zoveel mogelijk mensen de waadpakken met sensoren te laten dragen.

Het onderzoek, Proof of concept: temperature-sensing waders for environmental sciences, is gepubliceerd in Geoscientific Instrumentation, Methods and Data Systems (GI), een open access tijdschrift van de European Geosciences Union